Влегов во финале

Само што ја прочитав информацијата на сајтот на темплум, влогов во финалето за

конкурсот за најдобар прозен дебитантски ракопис - НОВИТЕ
за 2007 година

Во финалето влеговме јас и уште четворица еве го списокот


Список на ракописи влезени во потесниот избор за наградата Новите:

Сега драги мои и официјално сум во делириумска фаза, сега ќе ми потечат очите, ќе ми се сушат усните и раздразливоста и отсутноста ќе бидат се почести.Потребно е да пијам доста течности и да дишам длабоко.

Тешко на оние кои се до мене во наредните неколку дена, не би сакал да сум на нивно место.

креативно пишување & кни

Имам две значајни новости да поделам со вас.

1. Отсекогаш сум се одушевувал и сум размислувал како е студирањето на големите универзитети, На Кембриџ и Оксфорд, на Харвард, Јеил, Сорбона. Посебно ме воодушевуваа нивните библиотеки, читални, атмосферата, глетката...Пред некој ден ги постирав и магичните слики од тие библиотеки. Духот на науката живее во студентите кои искрено се посветуваат на тоа. Не дека и таму нема шалабајзери.

Кога почнав да сурфам и пребарувам по интернет ( најчесто книжевнички теми) наидов на нивните наставни програми и читав некои авторизирани предавања, курсеви итн. Речиси недоминлив предмет кај младите книжевници е creative writing односно КРЕАТИВНО ПИШУВАЊЕ. Моети интересирање за ваквите предавања/курсеви е огромно, секако поради мојата пасија кон пишувањето.

Подоцна по речиси темелно пребарување низ сите книжарници низ Македонија дојдов до еден примерок со ваква тематика. Kreativno pisanje – го најдов во табермакул, мислам дека има уште некој примерок. Мала кратка но доста интересна книга, со делумно добри практични совети. Подоцна , специјално порачав учебник по креативно пишување од еден мој другар од Амстердам – creative writing coursbook – подготвен и издаден од неколку предавачи од Универзитетот во Оксфорд. Тоа беше минатото лето и ми пружеше некакво задоволство и сатисфакција. И сега доаѓам до главната вест до поентата што би рекол Јанко.

РАБОТИЛНИЦА ЗА КРЕАТИВНО ПИШУВАЊЕ

Во организација на издавачката куќа Темплум

Да да, просветлување што би се рекло, можете да си замислите каква беше мојата реакција. Нема да пишувам за можностите, искуството и значењето што го носи ваквата иницијатива, посебно за нашата мала сиромашна книжевно-културна сцена. Инаку работилницата треба да почне да работи кон крајот на ноември или почетокот на декември. Информации на:

2. Пред неколку дена низ книжарниците ширум Скопје осамна едно ново книжевно списание.Се вика КНИЖЕВНО ЖИТИЕ. Во него наидов на интересни содржини, Има интервју на Кристева со Дерида, извадоци од делата на Тома Аквински, посебни делови во кои се застапени македонските поети и прозаисти,Проф.Мухиќ и други содржини. Искрено се надевам дека ова нема да биде уште едно од многуте мали книжевни списанија и дека ќе успее да се наметне на книжевната публика.

Списанието во првиот број има 110 страници и може да се најде во сите поголеми книжарници низ Скопје по цена од 100 денари.

Несредени мисли

Не ми се тропа, мислам не ми е до тропање. Не ми се расправа за нобеловци , букеровци,славкојаневци, вукдрашковци и сталепоповци. Едноставно без ,,нели, да бидеме сериозни. Имаме килава, полуписмена, недобро подготвена, младина. Со слаба книжевна основа со подлога која наликува на гнила распукана осовина од 101 која патем сеуште се вози надвор од ,,ветената земја,, .
Што ми е муабетов. Пред некој ден ( тоа значи можеби е и пред два месеца) влегувам во општинската библиотека. Порачувам - се од Хемингвеј. Ми носат скоро сите дела од него и се сеќавам како пред мене сега да излегуваат картончињата од првите страници.
- Од ,,Сонцето повторно изгрева,, или ,,Sun also rises,, izdadena posleden pat 1997
- Од ,,novelle,, издадена последен пат 1989
- Од ,,Снеговите на килиманџаро,, 2002
- Од ,,реката па во шумата,, - ПРВ
Ниеден не може да ми го заблажи или потсмири овој поразителен факт. Ниту новиот проект за превод на 60-тома досадна домашна литератута ниту некакви издавачки проекти за популаризација на книгата. Проблемот е структурален, домашен и чисто наш. Ние самите можеме да го решиме . Потребни се само неколку ситни работи.
Добра владина образовна политика, околу 2 милиони долари институционална и барем уште 5 милиони долари за структурална и неповратна помош, околу 10-15 години чекање на првите резултати, и уште 20 години агресивна книжевна политика за создавање на некаков слој на напредни, книжевно и литерарно освестени граѓани со истенчен вкус и добар уметнички видик. Ова е најоптимистичката ( и своевремено и најевтина) варијанта која можеби а најверојатно ( со оглед на подлогата) и нема да успее и ние понатаму ќе имаме темна книжевна судбина.
Потребни се векови и генерации и посебен ,,калем,, за оние што сите бараат и сакаат да го видат кај народот а тоа е уметничка префинетост и стабилна достоинствениост на која сите ќе се осврнуваат и повикуваат . Уште долго нема да ги дочекаме првите звуци на достоинствено кукурикање, петелот на нашата книжевна будност ние го колеме и од него уште долго време ќе правиме одлична семејна пилешка чорба, место да го чекаме да ги оплоди ... коковчињата.
Но сепак ако некојпат случајно, и само поради самоволноста и самонадградувањето на некои наши ентузијастички настроени писатели, успееме да се пробиеме кон ЗА ПРВ ПАТ балкаснкиот книжевен врв ( пр.НАШ КНИЖЕВЕН ТОШЕ ПРОЕСКИ) тогаш можеби некој ќе се заинтересира за некаково поддржување на литературната иднина кај нас.
Без да навлегувам во геополитичката или конспиративната визија која владее на нашите простори, јас само зборувам и пишувам за литературната сегашност без да напоменам за нашето балканско минато кое ете конспирацијата и светскиот заговор не ги спречи да ги ,,издаде,, - Мажураниќ, Крлежа, Андриќ, ... и воедно прогнозирам дека на балканскиот а и светскиот книжевен светилник допрва ќе блеснат НАШИ писателски светилки.

Проверувајќи ги web-содржините во најновата ,,Маргина 76,, наидов на интересно откритие, писателот Едуард Лимонов. Патем ве поканувам да прочитате еден расказ -Тихиот Океан, Pacific Grows кој е ставен на страната на темплумци. Не сум сигурен за останатото негово прозаистичко творештво но судејќи според расказот кој е презентиран тој е интересна книжевна појава или во превод - обожавам циници.

За неговото животно дело се сврзуваат интерсени провокативни и контроверзни мигови но тоа е нешто што многуѕ малку ме интересира освен можеби изјавата на Солженицин кој го нарекува ,, мал инсект кој пишува порнографија,, а овој (Лимонов) со контра реплика во стилот на нашите парламентарци му враќа дека е предавник на неговата земја. Да. Се пердашеле без процедурално.


А потоа откритието кое го пронајдов и ме израдува. Следното издание од едицијата Магма ќе биде токму Лимовов( Жени, вода) и верувам дека ќе биде дополнителен и освежувачки придонес кон засилената авангардната, постмодерна книжевна сцена која ја поставува Темплум кај нас во последните неколку години. ( Колку и тоа бајато и подлизувачки да звучи)

Студенти од внатрешноста

Заврши студентската година, ако ме разбирате.Не завршија испитите, не завршија предавањата или дополнителните активности , не заврши сесијата или барем не се радувам на тоа. Се радувам штп заврши студентската година. Да појаснам низ неколку точки

1. Денес утрото се разбудив со грда, погрда фаца од вообичаената. Собата беше хаос, мојата студентска соба на петтиот спрат без лифт. Почна најлошиот ден во студиската година. ( И први септември е лош но има некаква надеж во него, некако поинаков е)

2. Тркнав до обилните продавници, ги окрупнував парите од касичката, побарав кутии за пакување и големи кеси.

3. Дома пакував околу три часа i седнав да јадам бајат леб ( не се купува пресен леб последниот ден) и пржени јајца во маргарин наместо масло ( не е лошо). Подолго време ја тирев чинијата, немав сјај а не се купува сјај последните денови.

4. Откако се најадов ми олакна, седнав да одморам а и го немав оној кисел здив во устата, исчезна. Инаку вчера и денес не ги миев забите оти пастата сврши а никој ( прашајте слободно) не купува паста последниот ден.

5. Потоа дојде потешката задача, морав да ги мијам теглите што заостанале, околу петнаесет. Само четири имаа мувла и не мирисаа толку лошо како оние минатата година. Успеав да ги измијам но не можев да ги измијам пластиките, беа целосно упропастени од некој слој на мувла и бактерии. Ги фрлив.

6. Вкупно беа пет кутии, две торби и три поголеми кесиња. Немав место да го ставам шахот, верувале или не морав да го оставам. И картата на Европа. И еден парфем при крај.

7. Ме охрабруваат убавите мисли за наредниве месеци , за комплетот книги што го набавив пред крајот, за Солженицин со кој ќе се занимавам летово, со едицијата 20/21 век, па и малку со некои поопуштени трлилерчиња и филмови, мирот и спокојот на мојот град...

8. Иако се трудам да бидам писател не можам да ја опишам агонијата низ која поминав додека на 40 степени ги макнев торбите од едно до друго место, од еден до друг автобус за да ги испратам дома, дел по дел, две по три.Повеќепати одбиван, како и неколкумината што се со мене.

9. Сам слободен и лесен како пердув, слатко преморен седам во ( еве гледам 18.10 е часот) во студенстското интернет кафе и пишувам како го поминав најпосраниот ден од целата студентска година без деали, без ни малку да се приближам до вистинската мака што ја минувваме јас и уште 10 000 ченови на казнената експедиција наречена –студенти од внатрешноста.

Не ми обраќајте внимание, бладам

Не може да се поедностави ниту да се симплимизира еден текст, без претходна висока интелектуална подготвоност на авторот. Не може да се постигне целосна , врховна синхронизација на мислата со текстот.Едноставноста е одлика на сложените. Убавината е во простотата. Оставањето на траг , пишан траг на хартија од страна на една индивидуа е заведување, жигосување на мислата и идејата но на еден префинет начин. Сиротата домородна класа, која не ги имала условите нивните господари да ги запишат нивните размисли, традиции, нивната историја секако, согореле, согорела како кандила.Виорот на култната вртимушка ги сотре духовните материи створени од нив. Толку за домородците.Баш ми е жал за нив.

Ме фасцинира претходното познание на големите идеолози, мислители, писатели. Односно големите визионери. Пишувале, твореле, создавале иако знаеле дека се понапред од времето, дека нема да бидат сватени, дека ќе бидат жигосувани,палени. Дека нивната работа може да заврчи на буништето на историјата, на таа голема гробница на великани.Но и покрај само свесноста, покрај свесното тонење во бездна секако не интелектуална, тие продолжувале. Твореле и пишувале, создавале и не прекинувале. Нема да ги објавувам, класифицирам или цитирам. Тоа е маленкост кон која пребегнуваат оние кои немаат своја мисла. Само ги земам за приемр.Не како утеха, далеку сум како нашите писатели што се далеку од светските. Светлосни години.

Друга ми е поентата. Овој текст нема да им се допадне на многумина. Како ни просто создадените и едноставните. Тогаш ШО КУР ТРЕБА ДА НАПИШЕ ЧОВЕК ЗА ДА ИМА ОДЕК ...

Не ми е наменет овој текст кон блогерската заедница, ниту кон домашната јавност, не е кон нашите писатели или академици сеедно, едноставно пишувам за вонземјаните...

ЌЕ ПРАВИМЕ ЛОМ?

ИНТЕЛЕКТУАЛЕН ГНИЛЕЖ

Извикани се сите дебати околу книгите , писателите или читањето воопшто. Извикани и досадни со се сториите околу саемите, вистинскиот вкус на читетелите, продажбите на книгите... сето тоа . Не можам ни да се сконцентрирам на првиот дел од овој текст, се надевам и мислам дека последен пат пишувам за вакви бајати теми. Мислам да се отргнам од лицемерието, недокваканоста и лажната загриженост на оние кои стојат зад овие претежно заморни интервали на книжевната апатија.

ОСВЕН ОВДЕ

Во светот и пошироко постојат работи за кој вреди да се пишува, чита,занимава или едноставно сака и почитува.Чиста борба против се она што се нарекува - залажување на масите,нивно заинтегрирање со бледи копии на некаква културна дебата, ставање превез врз очите на масата интелектуалци кои не можат и не се свесни доколку сами да проникнат во гнилежот околу нив.

КНИЖЕВНА РЕВОЛУЦИЈА

Или чиста борба против други форми на уривање на човековото достоинство. Таа борба, (зборувам за книжевната) е проткаена со бесот, бедата и агонијата на писателите кои пишуваат за тоа, нивната сурова реалност која напати е потресна низ нивните страници. Уривајќи ги сите стереотипи за писателот како брадосано костумисано старче со галантни манири, таа битка на ревулуционери-писатели можеме и ние ја да проследуваме со задоцнување од половина век но сепак во одличен тајминг со оглед на околностите. Неодамна почнавме да откриваме едно ново поле во книжевноста, може да се нарече и некоја андерграунд книжевност кај нас( во светот одамна е култна), која придонесе на истенчување на вкусот на една категорија на луѓе кај нас, како и осознавање и размаглување на одредени појави.Покрај ТЕМПЛУМ ( Буковски, Рудан) и ТАБЕРНАКУЛ ( Селинџер) Доста голема можеби и најголема заслуга за оваа појава Српската издавачка куќа ,,ЛОМ,, . Во нивната ( јас ја нарекувам ) просветителска мисија тие го преведоа и издадоа поголемиот дел од творештвото на Буковски, како и Селинџер, Џорџ Орвел, Кнут Хасмун,... се надевам дека овие изданија ќе ги видам издадени и од некоја наша издавачка куќа.Белки не се плаши некој ?

Во прилог го ставам и интервјуто со човекот кој е најзаслужен за излегувањето на оваа едиција.

Lom je moja furka!

Буки добро штанца во последно време

Два одлични поста на Букарски , не ве оставаат рамнодушен

Кафка против Вертер

Курвини синови

Ми се допадна и третиот ,,лажниот бунт на малиот Бернард Маркс,, но само во некои сегменти, без субјективните напади ( кон Вуната ) зошто се уште не се знае оддекот на оша што го работат иако и јас сум скептик.Треба да се дозволи на младешката енергија да покаже што и дали нешто знае и умее.

Конечно заврши.Едвај чекав

Заврши најлошиот( бар откако јас почнав да одам5-6 години) саем на книгата досега.Мислев да пишувам некоја критика, импресии ова она ама си велам дај батали.Само ќе нафрлам неколку работи.Ако постот е лош тоа не е заради мене, туку под влијание на Саемот.

НЕГАТИВНИ:

- Цените беа - кај Матица поскапи, кај Слово исти , кај останатите со минимални попусти.
- Имаше две НАЈнови романи од Роберт Ладлам.Тоа се 5 и 6 по неговата смрт.(Почина пред шест години).Се чудам како стално му наоѓаат необјавени романи.
- Оние девојки и момчиња што беа вработени, барем повеќето беа изгубени не само на штандовите и во насловите туку чинам и во просторот .Се кладам дека немаат прочитаноповеќе од две книги во изминатава година.
НЕМОЈТЕ ДА МИСЛИТЕ ДЕКА АКО НЕ НАБРОЈУВАМ НЕМА ПОВЕЌЕ НЕДОСТАТОЦИ.НЕДОСТАТОЦИТЕ СЕ ГОЛЕМИ, НЕ МОЖАМ ДА НАБРОЈУВАМ ИЛИ СДПОРЕДУВАМ СО ДРУГИТЕ САЕМИ.


ПОЗИТИВНИ:

-Новите 4 изданија на Темплум и нивниот попуст од 30%
- Изданието на Ѓурѓа ,,Татарска Пустина,, од Буцати
- ,,ИЛИ - ИЛИ,, со попустите од 20-30% и Новиот преведен роман од Улебек( Го читав и Вуди Ален - Човекот е НЕСЕКОЈДНЕВИЕ)
- Конечно иако скапи сепак купив неколку романи од Табернакул - Кундера,Селимовиќ...
- И толку ...

Кучињата си лаат , карванот си врви

Само што прочитав еден одличен и доста елоквентен пост за саемот на книгата кај Tanya , којa на еден луциден и сатиричен начин ги ,,разголи,, проблемите околу издавачите и понудата за овогодишниот саем. Секоја чест, наполно се согласувам со неа и сакам да го дополнам околу уште еден промлем, појава која што се врзува со овој настан и кој на ист начин е болна и страда од стереотипност.Тоа е медиумската презентација на овој настан.
Далеку од тоа овој на стан да не е покриен од медиумите, напротив постојано е застапен во речиси сите наши медиуми. Проблемот е во следното:
- Од денес натаму сите медиуми ќе известуваат за Саемот на книгата но притоа истовремено ќе ја повторуваат статијата ( напишана можеби 199х) и секојдневно без некои свежи информации ќе трујат една те исто.
- Вокабуларот на оние кои ќе известуваат од таму нема да се разликува од еден до друг ден, од еден до друг презентер или известувач.
- Разни славни личности ќе го посетат саемот политичари,пеачи, политичари, глумци, политичари, стилисти политичари итн што ќе бидат и вести на денот кога ќе се преентитаат тековните случувања.
- Ќе ги оплакуваме издавачите претставени како жртвени јагниња, тие ќе се согласат со констатираното и ќе ја пофалат луцидноста на новинарот кој еве успеал да ги разбере.
- Дури и секој ден да биде претставуван по некој настан тоа е толку површно и несуштински што понекогаш и не ги дочитувам статиите посветени на Саемот.
- Ќе се отворат темите
- Читаат ли македонците? - Па во последно време се следи нагорна линија дрн дрн
- Што читаат македонците? - Претежно бестселери но не се ретки и оние кои сакаат да прочитаат некоја вредна литература дрн дрн
- Дали се скапи книгите? Да но ние сме мала земја и немаме големи тиражи дрн дрн.
И уште неколку слични теми кои ќе згаснат со денот на официјалното затварање на Саемот и ќе се префрлиме на друга тема, можеби ПДП ќе влезе во власта?
Суштински нема да се загребе под површината, Матица ќе констатира одличен саем, помалите ќе си ги отплатат тезгите и така натаму се до идниот.
Досадно и бедно, она зборување за бројот на издавачи 200-300 некои од ракав извадени бројки па макар и да се точни не знам што менува тоа.
Баш сакам да видам дали некој млад и амбициозен новинар ќе се дразне да завлезе во суштината на проблемот, цел, опсежен не само во смисла на овој или постот на ОКК, туку и подлабоко и посмело за сите пропратни појави од кои боледува книжевниот живот кај нас па ако треба и преку повеќе фељтони за време на саемот.

тенки иверици

Постојано ги одбегнувам дневнополитичките теми, сториите , комерцијалните блуеници на нашата естрада, ,,независноста,, на медиумите и сл. Мислам и да продолжам со чистината и бистрината на префинетата книжевност, на безвременската класика или уметничките правци.
Но поѓаволите луѓето почнаа да крадат деца од мајките, камбани од црквите, пари од иконите.
Уште колку ќе се издржи?

Што не очекува во книжевната 2007

Ја разгледував годишната програма на министерството за култура, во однос на издаваштвото.Се сеќавате претходната програма беше укината, и со нова комисија се усвои и нова програма. Нема да навлегувам подлабоко во таа тема , која ,мислам дека беше доволно присутна и во јавноста и во медиумите во смисла на своите недоследности, поплаки како и пофалби за енергичноста и решеноста на владата да ја слуша општата клима кај издавачите, па да овозможи поголема транспарентност и опфатеност. Да појаснам на никој не му пречи јавната дебата по ова прашање, напротив добредојдена е. Друго нешто ме копка.Сите пишуваат за средствата, за финансиите, па за членовите не комисиите нивната (не) компетентност и слични па би рекол и побанални прашања.Побанални во однос на она са што решив да пишувам овде.
А тоа е ,,Програмата за 2007,, .Се сеќавате нели? За тоа зборувавме и за тоа се кршеа копјата цела зима. А никој, речиси никој не навлезе и постудиозно и подлабоко во суштината на таа програма , во она што таа го нуди, нејзините цели и.т.н. Почекав да стивне малку атмосферата и кога тоа прашање исчезна ( и неговото место го зазедоа други дневнополитички активности) решив да презентирам дел од неа, барем она што ми е поинтересно. И јас нема да задирам во длабочините на оваа проблематика( барем не сега) делумно заради мојата некомпетентност иако имам право како граѓанин,студент и даночен обврзник, а делумно поради недоволната упатеност во работата на издавачките куќи.
Затоа ќе презентирам неколку дела кои ќе бидат поддржани годинава од Министерството за Култура а кои мислам дека вредат да бидат издадени.Не дека за останатите не мислам така, секоја книга си има своја вредност и од нејзиното постоење нема никаков зијан, но сакам да ги издвојам моите омилени наслови. И уште нешто нема да објавувам од кои издавачки куќи ќе бидат објавени, тоа можете да го видите на сајтот на Министерството за култура.
Џејмс Џојс, “Потретот на уметникот во младоста”
Салман Ружди, “Исток, Запад”
Дино Буцати, “Татарска пустина”
Умберто Еко, “Отворено дело”
Франц Кафка, Преобразба и други раскази ( баш се израдував за нив)
Ернесто Сабато, “Херои и гробови”
Секако и некои македоснки автори кои не ги спомнувам за да не ги разгорувам страстите (болна тема) , но морам да речам дека со нетрпение ја очекувам книгата од Проф.Др Ферид Мухиќ ,,Расата на филозофите,,.
Искрено се запрепастив кога видов дека на територијата на Република Македонија фигурираат безмалку 40 списанија од оваа или други блиски области. А јас едвај мижам да најдам две-три. Не можам да зборувам за нивниот квалитет, но мислам дека во нормалниот цивилизиран и развиен свет списанијата се продаваат и читателите ги купуваат и потоа ги читаат и би сакал оваа практика што поскоро да се востанови и овде.Јас воопшто немам проблем со плаќањето на тие списанија, јас имам проблем со нивното пронаоѓање.Затоа од утре имам официјална ,,Индијана Џонс,, мисија и сум во потрага по книжевни списанија а благовремено ќе ве известувам и вас за моите пронајдоци.
Слободно можеме да дискутираме на оваа тема, дали ви се допаѓаат финансираните изданија, дали требало и некои други да влезат на оваа листа, но мојот став е познат и претежно сседржам на ова што го напишав погоре.

НАПРЕЕЕЕД!!!!

Со задоволство можам да истакнам дека расказот

НАПРЕЕЕЕД!!!

го освои третото место на ЈАНУАРСКО - ФЕВРУАРСКИОТ - електролит конкурс. Исто така ќе биде објавен во ,,Маргина,, ( што всушност е мојата најголема сатисфакција).

Уште кога го презентирав на блогот напишав:

,,Нај дво, тро ( повеќе) смислениот расказ што сум го напишал.Повторно во еден вид експериментална форма.,,

Критиката пак на жирито( која навистина продре до сржта на идејата) е :

Гошевски Душко го заслужува третото место со кусиот расказ „Напреееед!!!“ во кој некој нејасен ентитет (да го наречеме народ, или да не ја откриваме веднаш пораката на расказот:) е во уште понејасно движење кон нејасното напред. Прекрасна метафора, успешно спастрена во само еден пасус или неколку редици текст, во кои авторот кажува сè, а сепак не толку многу да ни го разоткрие дуалното значење на пораката.

Со тоа е остварен еден мој сон, иако за некои ситен сепак многу драгоцен, кој ме исполнува и ме тера да продолжам напред.НАПРЕЕЕЕД!!!

П.С Иако мислев дека Љубовно крешчендо ( еротика) и Проклетството на четворката ( трилер/хорор) имаат берам еднакво исти шанси поради поинтересната ( но и покомерцијална) содржина.

Научното цунами ќе не одмине

Најпрво малку историја:
Во далечната 1988 на еден состанок во Вашингтон 33 ентузијасти од различни професии; изтражувачи, правници,метеоролози, картографи... одлучиле да го формираат друштво ( сега веќе институцијата) National Geographic Society, под водство на Gardiner Greene Hubbard. Останатото е историја.

Би сакал да напишам нешто за продорот на ова списание на Балканот.

NGM во ХРВАТСКА

Во ноември 2003 година на хрватските граѓани им се случи ( според нив) најубавата работа во последните 10 години. Излезе првото списание на хрватски јазик со што таа стана 25 членка на оваа организавија.Интересот беше наверојатен, за само три месеви ова списание нанижи 10.000 членови( претплатници) и секој ден бројката се зголемува.Сега излегува во тираж од 35000 примероци.
Додека бев во Хрватска и самиот се уверив во еуфоријата што ја предизвика NGM. Списанија, сликовници, ДВД, маици, ранци се со жолтиот оквир. При еден разговор со еден мал пријател од Сплит кој неодамна заврши основното образование тој ми извади и ми подари неколку броеви од списанието.
- Кај нас ова се користи како додатна настава.
Не можев да поверувам, ова е навистина одлична идеја. Додека се развиваат децата се како сунгери кои што впиваат се околу себе, жедни за знаење. Сунгери во морето на NGM.
NGM Хрватска од неодмна има свој блог
Со среќа нека им е.


NGM во БУГАРИЈА.

Пред некој ден додека го читав завршниот збор на Уредникот на NGM Chris Jones ме изненади пријатно статијата. Пишуваше за неверојатниот интерес на Списанието во Бугарија по само една година издание. Значи на крајот од 2005 година Бугарија го доби својот NGM магазин. Со алал нека им е.
Покрај тоа излезе и статија со наслов ,,Бугарска златна грозница" подготвена од A.R.Wilijams, во која Бугарија е претставена како ризница на културни артефакти и како Елдорадо за плачкашите. Во разговор со Бугарскиот археолог Китов, откриено е значењето на Бугарија за светската цивилизација, и тоа во статија која ѓе го обиколи светот и ќе донесе голем меѓународен углед на Бугарија.
Со среќа нека им е.

NGM во СРБИЈА.

Во ноември 2006 србија стана 29 земја која се проклучи на оваа организација. Списането кое започна да излегува лично беше поздравено од Претседателот Тадич, и од целокупната јавност. Прославата се одржа на 25 октомври во Земун, и додека се уште трае еуфоријата во Србија,NGM започна да ги истражува благодетите на овој пребогат со култура Балкан, со цел да им го претстави на светот во поинакво светло.Уште во вториот број беше публикувана стара статија насловена како ,,Kraljestvo nezavisne srbije" од A.S.Idings која датира уште од 1912.Сликите на тогашен Белград ( од Noks Merejen)
Нека им е со среќа

Ние не свативме дека преку едукација и образование, како и преку претставување на нашето културно богатство, нашите природни убавини и историја е нашата единствена шанса за просперитет на МАКЕДОНИЈА. Ние ја пропуштаме нашата шанса.
Затоа да апелираме, да предложиме, да молиме и вриштиме за NGM на МАКЕДОНСКИ

Кој го дрпна Џемс џојс?

За почеток сакам да цитирам двајца блогери кои го наговестуваат и мојот став и она што сакам да го напишам.
Прво тоа е Мечето ушко кој во својот пост за Итало Калвино вели

„Во продолжение ќе Ви преставам еден од моите фаворити, пистели кои со задоволство сакам и уживам да го читам. Овој пост воедном е и мојот јавен протест за шундот од книги кои се преведува и се пласира на нашиот книжевен пазар како бест селер. Погледнете ја само палетата на преведени книги од Матица кои деновиве се нудат на распродажба. Шунд книги која од која. Значи ако сакате стварно да читате читајте го Мечето Ушко и следете го.„

Веднаш потоа со сличен ( веќе познат став ) излезе и Букарски кој во својот пост со сосема друга тематика вели:

„п.с. иако, кога гледав како во “Матица“ сите се грабаат за шунд-бестселерите од типот “темплари, масони, циашки дневничиња и исповеди на руски ороспивчиња“ не се зажелив толку и мене да ме купуваат. да бидам појасен, не би се радувал кога “Падобранот..“ би станал таков бестселер, не сакам секоја будала да може да ја чита мојата книга.не, тоа никако. но, барем да ја има, да постои на рафтот, за одбраната читателска публика да може да допре до неа. „

Иако мојот став не е толку ригиден, се водам од максимата - со оглед на тоа каде живееме подобро е луѓето да читаат било што одколку ништо - сепак морам да го изразам моето незадоволство.Како прво, покрај овие јајце на јајце исти бестселери, треба да вложи напор кон промоција на вистинската литература.Било современа било класична. Веќе пишував за Пруст.Го чекаме Уелбек. Ќе пишувам и понатаму.
Второ па макар и бестселерите, кои чинат по 10-12 евра ( толку се и во САД зирнете низ мрежата) сега се намалена на пристапна и нормална цена од 150-200-250 денари и тоа се најавува како невидено намалени, дрн дрн и ,,тако дање,,.Пази наслови,
Но од оваа кампања може и нешто да се научи, а тоа е дека во ова постмодерно време во овој свет на глобализацијата, рекламата и маркетингот го вртат светот, ги продаваат продуктите, и треба да се оттргнеме од мислењето дека ,,комерцијалата е кичерај„.
Што Енди Ворхол и неговата фабрика се кичерај?
Вуди Ален е кичерај?
Нора Џонс е кичерај?

А најинтересно беше што пред влезот на матица има една корпа, канта во која се нафрлани книги и пишува СЕ ПО 50 ДЕНАРИ. Сите ја одминуваат, никој не ни погледнува кон неа.Ај си велам да зирнам што има внатре.Претам преку досадните поетски изданија и гледам ,,ДАБЛИНЦИ„ од Џемс Џојс , понатаму ,,ПОРТНОЕВАТА БОЛКА„ од Филип Рот. Се по 50 а? Иронијатата е чудна работа.
Се враќам со автобус, до мене и пред мене три пријателки седат и разговараат.
- Нема зошто да ја копираш, ќе ти ја дадам за две недели.- ја разгледува, не можев да го зирнам насловот, нешто за уредување на животот ли, на домот ли, некаков советник кон животот.
- Ова е прекрасно, едноставно прекрасно. - коментира пријателката што седеше до мене.Се свртува таа пред нас ме гледа мене, јас пак во рацете го имав ,,Двојник„ од Достоевски, баш го разлистував. Ме погледна како лепрозен. Добро е си велам и да имаме омраза нека е литературна барем да не е верска, или етничка.
Ќе завршам со еден коментар. Шетаме со еден драг пријател по саемот, секаде изложени книги, со ,,интересни содржини„ ( ќе најдат, нели, древно писмо, со кодови, моќна организација ги трчка тие бегаат и на крај го спасуваат светот од страшната вистина). Едно време по повеќе минутно вртење-сукање вели:
- КАЈ СЕ КНИГИТЕ ДА ГО ЕБАМ?

Јас и Пруст

Нема обичај да презентирам писатели или нивните дела, да давам критика или да ги анализирам.Всушност, често посетувам една блогерка кој одлично ја врши оваа работа, нејзините постови се професионални но не и досадни, на анализата и дава дух Мене, мислам дека не ми лежи оваа работа , а и сум во некој меѓупериод во кој мојата перцепција за нештата константно се менува, како и погледите кон одредени појави, култури и случувања. Еве од воведот се гледа дека кога сакам да напишам нешто вакво се сплеткувам како бруцош на забава во СТИВ.

Деновиве го читам Пруст, биографија за него нема да презентирам, може да зирнете овде или поразбирливо овде. Долго време се канев да почнам со него, мислам со читање. Да објаснам подобро, во одредени периоди читам одредени врста на литература, со нив можам да заглавам и по неколку месеци пред да се префрлам на друга .Сега почнав да се занимавам со класиката и налетав на него. Навистина ме импресионира, сеуште не знам дали ми се допадна но јасно ми е во каква тешкотија се наоѓал Проф.Марјановиќ кој ја заслужува мојата благодарност поради неговата просветителска мисија и ја сваќам комплексноста на која порано алаудираше во неговите колумни.( последната реченица беше во прустовски стил). А на крајот на книгата како благодарност еден наш академик има некаков поговор како израз на благодарност кон Професорот Марјанович, и исто така, нормално за македонската интелектуална фела се потрудил истото да биде што понеразбирливо за повеќето од читателите со што континуирано ја продолжуваат нивната долгогодишна практика да го одвратат читателот од книгата. Не намерно но едноставно така е.

Но да продолжам. Ме изненади начинот на кој ја опишува аристократијата и високиот слој.Не развратно , или поддржувачки пристојно, едноставно подруго. Кој го читал ќе ме разбере, Пруст вреди за својата репутација, и не апелирам( оти ќе изгледам како кретен) но би сакал да ги видам и другите негови дела преведени на македонски јазик.

П.С Без слични поговори секако.

Зимски Рапорт

Ме нема , ме нема па ќе се изгубам. Не сум присутен , поточно активен во последно време овде и за тоа има неколку причини. Апстинирам од цигари и алкохол( инспирација) , но токму поради тоа имав намера и ја спроведувам како мал експеримент. Дали подалеку од гласните кафеани и невозможно пресиленото славење во турбо атмосфера, може во мир и совршена хармонија да се почувствува духот на празниците, односно божиќно расположение. И да одговорам на ова долго и во прустовсаки манир поставено прашање.
ДА МОЖЕ!!!
Притоа не мислам да ве одвраќам од кафеаните и славите, млади сме и треба да го вкусиме тоа, но некако кај мене барем сега ( дали од презаситеност мој Дуле си велам понекогаш) преовлада другата варијанта.Топол оган, книга, компјутер, ретко и вино, топли напитоци, џез и класика. Уште снег недостигаше. Идила, најдобро помината зима до сега. Одморен и свеж со бистри мисли пред две недели започнав да го пишувам и мојот роман( имам напишано и еден претходно но сега е само репер за тоа колку може да напредне за кратко време, ако ме разбирате). Интересно е романескното посветување на некоја приказна, истражувањата и проучувањата, човек се чувствува жив и целосно ослободен ( од вести , политика, вртелешка и боки 113-ка).Па може дури и блогерајот сосе пропратните антибугари и бугари да ги ставам во ист кош без навреда секако, каде и јас припаѓам. Има некои работи кои ги испуштив во мојов привремен егзил и за кои жалам.Како на пример промоцијата на првенчето на Букарски во ,,Точка,, се надевам нема да ја пропуштам наредната. Забавата на блогерајот , не дека сум којзнае колку по журките, сакав онака шпионски да ги зирнам некои кои ме ,,глочкаат„. Но овде е убаво и снцето силно угревјат ...па дури и жалам што наскоро морам пак во Скопјето, пак студии, професори трнци,мрнци...
За крај имам една интересна новост, а тоа е жанровскиот конкурс на електорлит .
Баш ме интересира креативноста на младите писатели и имагинацијата.Јас пробав за првпат да напишам еротски расказ и беше забавно.За трилерот, има време до крајот на февруари, и треба повеќе време и смисленост. Сакав да кажам дека момците од темплум имаат фантастични идеи со кои го размрдуваат подзаспаното младешко движење ( ако може да се нарече така) и баш ми е жал што ќе ја пропуштам проекцијата на документарниот филм за Буковски. Јаз'к.
Еротскиот расказ на другиот блог односно овде