Не ми обраќајте внимание, бладам

Не може да се поедностави ниту да се симплимизира еден текст, без претходна висока интелектуална подготвоност на авторот. Не може да се постигне целосна , врховна синхронизација на мислата со текстот.Едноставноста е одлика на сложените. Убавината е во простотата. Оставањето на траг , пишан траг на хартија од страна на една индивидуа е заведување, жигосување на мислата и идејата но на еден префинет начин. Сиротата домородна класа, која не ги имала условите нивните господари да ги запишат нивните размисли, традиции, нивната историја секако, согореле, согорела како кандила.Виорот на култната вртимушка ги сотре духовните материи створени од нив. Толку за домородците.Баш ми е жал за нив.

Ме фасцинира претходното познание на големите идеолози, мислители, писатели. Односно големите визионери. Пишувале, твореле, создавале иако знаеле дека се понапред од времето, дека нема да бидат сватени, дека ќе бидат жигосувани,палени. Дека нивната работа може да заврчи на буништето на историјата, на таа голема гробница на великани.Но и покрај само свесноста, покрај свесното тонење во бездна секако не интелектуална, тие продолжувале. Твореле и пишувале, создавале и не прекинувале. Нема да ги објавувам, класифицирам или цитирам. Тоа е маленкост кон која пребегнуваат оние кои немаат своја мисла. Само ги земам за приемр.Не како утеха, далеку сум како нашите писатели што се далеку од светските. Светлосни години.

Друга ми е поентата. Овој текст нема да им се допадне на многумина. Како ни просто создадените и едноставните. Тогаш ШО КУР ТРЕБА ДА НАПИШЕ ЧОВЕК ЗА ДА ИМА ОДЕК ...

Не ми е наменет овој текст кон блогерската заедница, ниту кон домашната јавност, не е кон нашите писатели или академици сеедно, едноставно пишувам за вонземјаните...